Filmy odwaga, relacja matka-syn

Aquaman niechętnie przyjmuje propozycję objęcia władzy w podwodnym królestwie. Niebawem musi stanąć do walki z ludźmi żyjący na powierzchni.

Po latach niewoli barbarzyński wojownik rozpoczyna podróż, której celem jest zemsta na ludziach odpowiedzialnych za mord rodziców.

Historia opowiada o Franku Lucasie (Denzel Washington) – narkotykowym królu z Harlemu, który w latach 70. przemycał heroinę z południowo-wschodniej Azji w bagażach żołnierzy walczących w Wietnamie. Detektyw Richie Roberts (Russell Crowe) prowadzi śledztwo w tej sprawie. Frank Lucas przejął stawkę w grze i zaczyna budować własne imperium po nagłej śmierci szefa. Chociaż nigdy nie uczęszczał do szkoły, dysponował sporą wiedzę zebraną na ulicy. Zastosował ją łącznie z własną pomysłowością i ściśle biznesową etyką, aby przejąć kontrolę nad handlem narkotykami. Zasypywał ulice czystszym, tańszym towarem wykluczając z gry czołowe syndykaty i stając się gwiazdą w świecie handlarzy narkotyków. Richie Roberts działa wystarczająco blisko przestępczego świata, aby zauważyć zmianę u sterów. Szybko zaczyna podejrzewać, że czarny gracz znikąd ma zamiar zdominować ulice. Zarówno Lucas jak i Roberts mają swój własny rygorystyczny kod etyczny, który sprawia, że separując się od współpracowników, stoją samotnie po przeciwnych stronach wymiaru sprawiedliwości. Spotkanie, do jakiego musi ostatecznie dojść, zmieni nie tylko ich życie, ale losy całego pokolenia Nowego Jorku.

Sally Perel, żydowski chłopak uciekając przed hitlerowcami, trafia do organizacji komsomolskiej w Grodnie, gdzie wciela się w żarliwego wyznawcę ideologii komunistycznej. Los sprawia, że wpada w ręce wyznawców ideologii wyższych ras... i okazuje się dla nich najczystszym egzemplarzem aryjczyka, godnym szlifowania swych umiejętności w kuźni kadr faszystowskiego państwa.

Pokładowy komputer umożliwia kapitanowi Picardowi wizytę w holograficznie zrekonstruowanym San Francisco z roku 1941. Awaria urządzeń więzi załogę "Enterprise" w fikcyjnym świecie. Kapitan Picard jako prywatny detektyw, Dixon Hill, usiłuje wyjaśnić zagadkowe morderstwo, którego ofiarą padła zamożna kobieta. Epizod kończy pierwszą serię cyklu telewizyjnego.

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Serial jest dramatem prawniczym, obalającym mit o tym, że ciche i spokojne dzielnice miast są całkowicie bezpieczne. W rzeczywistości bywają one niemymi świadkami najczarniejszych nawet zbrodni. Annabeth jest młodą energiczną kobietą, prokuratorem z imponującym wynikiem wygranych spraw sądowych. Z urlopu macierzyńskiego wróciła właśnie do pracy i podejmuje się rozwiązania najtrudniejszych przypadków zbrodni, popełnionych w dzielnicy, w której mieszka. Zapału dodatkowo dodaje jej świadomość, że jednocześnie chroni własną rodzinę i sąsiadów.

Opowieść o niezłomnej woli i wielkiej wierze przeciwstawionym fizycznej sile i politycznym mechanizmom. To prawdziwa historia Tenzina Gyatso - tybetańskiego chłopca, który jako Dalaj Lama prowadził swój naród przez najbardziej burzliwe czasy w jego historii.

Dwudziestosześcioletni Łukasz zostaje aresztowany pod zarzutem napadu na starszą kobietę. Trafia do aresztu śledczego, skąd usiłuje go wydostać adwokat, wynajęty przez jego matkę. Pod wpływem wydarzeń na celi przejściowej, Łukasz chce za wszelka cenę znaleźć się wśród grypsującej części więźniów. Świat gitów wymaga jednak przestrzegania panujących tu twardych zasad.

Miasto 44 nie będzie filmem historycznym, ani dokumentem o przebiegu Powstania Warszawskiego. Mimo że rozgrywa się w walczącym mieście, opowiada historię ludzi, a nie oddziałów czy barykad. Miasto 44 nie będzie argumentem w powstańczej dyskusji. Film ma przekazywać emocje, a nie ważyć racje, czy odsłaniać kulisy decyzji sprzed 70 lat. Miasto 44 nie będzie pomnikiem. Nie chcemy składać hołdu. Opowiemy historie prawdziwych, młodych ludzi. Niektórzy z nich zachowali się pięknie, inni załamali się i stchórzyli. Jedni marzyli o poświęceniu, inni o kochaniu się z dziewczyną. Nie szukamy spiżowych bohaterów. Miasto 44 nie będzie filmem o polityce. Będzie filmem o miłości, młodości i walce.